-
1 narzu|cić
pf — narzu|cać1 impf Ⅰ vt 1. (nałożyć) to cast, to throw- narzucili siano na wóz they threw the hay on the wagon- zabójca narzucił na ciało koc the killer threw a blanket over the body- narzucić wapno/tynk na ścianę Budow. to coat a wall with lime/plaster2. (ubrać się) to fling [sth] on, to throw- narzuciła płaszcz i wybiegła na dwór she flung a. threw a coat on, and ran outside- narzuciła szal na ramiona she threw a shawl over her shoulders3. (robiąc na drutach) to cast on- narzucić 100 oczek to cast on 100 stitches4. (zmusić) to force, to impose (komuś upon sb)- ta decyzja została mu narzucona the decision was forced on him- narzucać komuś swoją opinię/wolę to impose one’s opinion/will on sb- narzucać komuś swoje towarzystwo to force one’s presence on sbⅡ narzucić się — narzucać się to force oneself, to impose oneself (komuś on sb)- narzucał się jej z pomocą he tried to force his help on herⅢ narzucać się to suggest itself- natychmiast narzuca się jednak pytanie:… immediately, however, the question suggests itself:..- takie porównanie samo się narzuca there’s no escaping the comparisonThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > narzu|cić
Перевод: с польского на все языки
со всех языков на польский- Со всех языков на:
- Польский
- С польского на:
- Английский
